Van een strijd rondom voeding en diëten naar een leefstijl waarin plezier in eten en koken centraal staan. Dat is mijn nieuwe kijk op eten geworden.
Ik ben Ineke van Spelde. Met mijn man en twee puberzonen woon ik in Leiderdorp. Wij vielen als een blok voor het huis vanwege de hele grote tuin. Loop even mee! We hebben er zoveel mogelijk fruitbomen en bessenstruiken ingezet en hebben van een groot deel een moestuin gemaakt. Er is ook een kas waar ik tomaten en augurken heb staan. Druiven langs de rand van het dak. Vier scharrelende kippen maken het compleet.
Mijn verhaal is er een zoals er zoveel zijn. Als kind zat ik al niet goed in mijn vel. Iets te zwaar, niet echt, maar toch. Dat ging van kwaad tot erger, met de bijbehorende gevoelens er ‘’gratis’’ bij. Het maakte me onzeker en zorgde ervoor dat ik me terugtrok. Tuurlijk, aan de buitenkant was alles gewoon, ik had vriendinnetjes, kon goed leren. Alleen een beetje te dik. Dat ik stiekem snoep kocht, en koek, en meer, en dat in mijn eentje op mijn kamer opat, de helft in de prullenbak gooide en er later weer uithaalde, dat zag je niet. Dat zag alleen ik.
Toen ik ging studeren ging het beter. Ik kreeg een nieuwe vriendengroep, en voelde me heel erg thuis en opgenomen in de groep. Ik nam de stap om af te gaan vallen, bij de Weight Watchers. Dat lukte supergoed! Ik viel 20 kilo af! Ik kon het!
Helaas, zoals dat met diëten gaat, kwam ik ook weer aan. Een kilo of 20… of zelfs meer. Ik was weer terug bij af. Uiteindelijk bleek mijn reddende engel de eigenaar van een vegetarisch eethuis. Ik ging daar werken, kwam in aanraking met biologisch eten, ander eten. Wat er gebeurde was dat ik lol kreeg in koken. Ik bleek dat goed te kunnen en er plezier in te hebben. Ik ging zelf ook op pad om lekker, eerlijk eten te kopen. Ik raapte al mijn moed bij elkaar en meldde me nog een keer aan bij de Weight Watchers. Nog een keer viel ik 20 kilo af. Maar nu was er iets veranderd. Ik was niet meer op dieet. Ik had mijn hele relatie met eten, en mijn hele patroon aangepast. Al die dingen hadden uiteindelijk gezorgd dat ik afviel, en, veel belangrijker, niet echt meer aankwam. Het voelde niet meer als moeten, maar als willen!
Ik wilde alles weten van echte en liefst biologische voeding. Daarom ging ik een opleiding doen om natuurvoedingskundige te worden. Ik merkte na die opleiding pas goed hoeveel vrouwen een negatieve relatie met eten hebben. Hoeveel vrouwen worstelen met hun gewicht, en met hoe ze denken over eten. Hoe je eten verdeelt in goed en slecht. Hoe sommige vrouwen gewoon ook niet weten welke keuzes ze kunnen maken. Hoe je anders kunt eten. Ik zag zoveel voorbeelden om me heen van hoe het anders kon! Daarom ben ik ook de coachopleiding gaan doen, want ik wil echt heel graag andere vrouwen laten zien hoe je met kleine stappen grote veranderingen teweeg kunt brengen.
Ik ben gedreven, enthousiast en vooral ook praktisch. Het moet wel te doen blijven! Geen fratsen, geen moeilijk gedoe. Ik geloof in lekker, voedzaam eten. Ik geloof ook in kleine veranderingen, die wel vol te houden zijn. Ook op de lange termijn. Diëten, algemene adviezen en leefregels zijn niet aan mij besteed. Ik bepaal heel graag zelf wat ik doe. En dat draag ik ook uit naar jou. Jij bepaalt wat je aan wil pakken, jij bepaalt wat je doel is. Jij bepaalt je eigen regels, niet ik. Want het gaat om jou en jouw leven. En dat is dus mijn nieuwe kijk op eten.
Zonder oordeel over mezelf kunnen eten. Wat aardiger zijn voor mezelf en mezelf accepteren. Kunnen blijven genieten van het leven, en van lekker eten. Op zo’n manier dat ik me gezond en fit voel. En dat zonder de hele dag calorieën te tellen, want een dieet wil ik nooit meer volgen!